Je hebt zo van die dingen in het leven die je altijd bijblijven. Eén of andere gebeurtenis of fenomeen die in uw geheugen gegrift staan. Iets dat je nooit meer loslaat en waar je steevast opnieuw aan terugdenkt. Voor ons is dat onder andere, ons ‘ex’-kweekkoppel ‘Agnetha – Weber’. Een berucht, beroemd en formidabel kweekkoppel die ons vele jaren heel wat karaktervolle nakomelingen heeft bezorgd.
Zowel kweekman Weber als kweekpop Agnetha zijn ondertussen reeds een paar jaar naar de vinkenhemel, maar nog steeds zullen we het over hen hebben, als we het onder vrienden hebben over de vinkenkweek.
Vogel Lakatus
Het begon allemaal in het jaar 2004. Toen kregen we van een goede vriend een vogel die op 7-jarige leeftijd, na zijn loopbaan als speelvogel, een 2de loopbaan mocht aanvatten als kweekman. Hij droeg de naam ‘Lakatus’ en was vele jaren een meer dan geducht tegenstander in de ‘reke’. We waren dan ook heel blij dat wij hem mochten inzetten als kweekman. Hij had natuurlijk al wat jaren op de teller staan, dus was het afwachten wat het zou worden. Toen hij voor het eerst een popje te zien kreeg, zag het er alvast niet direct veelbelovend uit. Hij bleek op het eerste zicht weinig interesse te hebben voor het vrouwelijk schoon. We gaven echter de moed niet op en na vele vergeefse pogingen, begon hij er toch een beetje zin in de krijgen. Zijn eerste probeersels om te sporen waren eerder nog amateuristisch, maar beetje bij beetje leerde hij de knepen van het vak. Eenmaal alles goed onder de knie, bediende hij dan ook gemakkelijk alle gepresenteerde popjes. De popjes waren duidelijk ook heel content van hem. Hij was geen ‘zot’ zoals we dat in vinkeniers-termen soms zeggen. Hij nam altijd rustig de tijd. Telkens hij een popje te zien kreeg, danste hij rond haar tot ze er zin in kreeg en daarna werkte hij rustig maar toch krachtig genoeg het karwei af. Was het popje er nog niet helemaal klaar voor, dan liet hij haar na zijn ‘dans’-act gewoon met rust. Zijn eerste jaar als kweekman resulteerde uiteindelijk in 17 nakomelingen, waarvan 11 zonen en 6 dochters.
Weber … 2de generatie product van Lakatus
In zijn 3de kweekjaar werd hij onder andere gekoppeld met 1 van zijn eigen dochters uit zijn 1ste kweekjaar. Dit resulteerde in 4 nakomelingen, nl. 1 zoon en 3 dochters.
De zoon kreeg de naam ‘Weber’. Eenmaal doorheen de jeugdrui zag ik duidelijk dat deze vogel qua lichaamsbouw en qua manieren heel sterk op zijn vader leek. Hij kwam goed de winter door en in de lente van het volgend voorjaar kwam hij ook zonder al te veel moeite op zang. Hij had 2 propere zangen die grotendeels op die van zijn vader leken.
Duidelijk het karakter van zijn Papa
Algauw was duidelijk dat vogel Weber een ‘speciale’ was. Telkens ik zijn kooi uit het schuilhok nam, begon hij altijd direct aan de hand te slepen en zang te maken. Eenmaal vast van zang werd hij dan ook algauw eens op zijn kamperstalent getest tussen andere vogels. Ik naderde nog maar met de kooi bij de andere vogels en ik had het al snel door. Voor ik hem kon neerzetten, zong hij al zachtjes in mijn hand aan een goeie snelheid. Hij had duidelijk niet alleen de lichaamsbouw van zijn papa geërfd maar ook zijn karakter. Hij was dan ook een ‘2de generatie’-product van vader op dochter.
Slechts 10 maanden oud
Op het moment van die eerste geslaagde zangtest tussen andere vinken was hij slechts 10 maanden oud. Daar zijn vader al op een gezegende leeftijd van 9 jaar gekomen was en het waarschijnlijk niet zo lang meer zou uitzingen als kweekman, besliste ik om hem na die eerste geslaagde kamptest onmiddellijk in te schakelen als kweekman. Ik besefte wel dat ik hier een risico nam, maar wonder boven wonder, verliep alles naar wens en stelde hij ons niet teleur. Onmiddellijk maakte hij er werk van en was hij net als zijn papa een goeie kweekman met veel respect voor het vrouwelijk schoon.
Dansen en zijn moment afwachten waren tevens zijn manier van werken. Algauw was hij dan ook onze favoriete kweekman en stond hem een mooie loopbaan te wachten.
De komst van popje ‘Agnetha’
In het jaar 2008 kwamen we in het bezit van een jong popje uit de kweekstal ‘Romain Furniere – Filip Santens’. Ze kreeg van ons de naam ‘Agnetha’. Het jaar erop (in 2009) werd ze als eerstejaarspop reeds ingeschakeld voor de kweek. Algauw hadden we door dat ze het goed zou doen en kreeg ze onze kweekman ‘Weber’ toegewezen als partner. Dat bleek een schot in de roos te zijn. Het was liefde op het eerste zicht en algauw besliste Agnetha om er volledig voor te gaan. Resultaat op het einde van hun eerste kweekjaar: 10 jongen, waarvan 6 zonen en 4 dochters.
Karaktervolle nakomelingen
We waren natuurlijk heel benieuwd wat er uit deze combinatie zou voortvloeien. Eenmaal hun jonge zonen proper op zang waren, werden ze dan ook met veel nieuwsgierigheid aan hun eerste kamptesten onderworpen. Vrij snel was het duidelijk. In de meeste van hun nakomelingen was voldoende potentieel aanwezig om op termijn inzetbare speelvogels te worden. De ene was natuurlijk al wat beter dan de andere, maar het waren eerder uitzonderingen die niet reageerden op vreemde zang. De resultaten van de ‘Agnetha-Weber’-nakomelingen bleven dan ook niet uit. Het waren meestal heel geduchte tegenstanders in de ‘reke’, al moeten we toegeven dat er in hun resultaten soms wel enige wisselvalligheid merkbaar was. Naast het zingen hielden ze er ook soms graag wat tussentijdse pinkbeurten op na. Als ze echter eens een topdag hadden en ‘ideaal’ stonden, was het een lust om ze te horen zingen en dan lieten ze meestal, zo goed als gans het peloton achter zich.
Een ganse bende nakomelingen
Vele jaren bezorgden dit kweekkoppel ons telkens opnieuw weer een mooi aantal nakomelingen.
Dat waren er 10 in 2009, 13 in 2010, 17 in 2011, 10 in 2012, 12 in 2013 en 16 in 2014. In totaal dus 78, waarvan 43 mans en 35 poppen.
Fataal jaar 2015
In het jaar 2015 gingen ze er opnieuw met volle moed aan beginnen. Agnetha was op dat moment 7 jaar oud en Weber 9 jaar. Hun kweekseizoen was al goed op gang gekomen en Agnetha had net het 2de eitje van haar eerste ronde gelegd. Weber had ondertussen ook al een paar keer zijn werk mogen doen. Het zag er dus terug veelbelovend uit. Maar dan sloeg plots het noodlot toe. Zoals ik reeds eerder beschreef in mijn artikel ‘Onze kweekmethode van A tot Z’, werken wij met schuifdeurtjes om de koppeling te laten gebeuren. Zoals we dus altijd deden, werd het schuifdeurtje van het vluchtje waar Agnetha vertoefde omhooggetrokken. Nadat het deurtje openstond, gingen we even weg en lieten we alles zijn gang gaan. Met het idee dat Agnetha en Weber een nieuw ‘fun’-momentje aan het beleven waren, lieten we ze een 10-tal minuten samen. Toen we terug binnengingen in de kweekruimte zagen we echter iets vreselijks. Agnetha lag roerloos en bloedend op de grond. Ze gaf geen teken van leven meer. We waren helemaal in shock! Wat was hier op die 10 minuten gebeurd? Was Weber nu plots toch een ‘zot’ geworden en had hij Agnetha aangevallen of was er iets anders gebeurd? Algauw bleek echter dat weber totaal geen schuld trof. Hij zat rustig te kijken in zijn eigen vluchtje. Blijkbaar hadden we zonder het te beseffen aan het verkeerde touwtje getrokken en was zo het verkeerde schuifdeurtje omhooggegaan. Hierdoor stond niet de sluis richting haar geliefde Weber open, maar wel richting de naburige kweekpop die op dat moment aan het broeden was. Agnetha was dus in contact gekomen met een andere vrouwelijke furie en beide poppen hadden blijkbaar tijdens dit kortstondig contact, hun territorium met ‘met vrouw en macht’ verdedigd, en Agnetha had in deze strijd op leven en dood blijkbaar het onderspit moeten delven. Voor ons was dit een uitermate pijnlijk moment. Een zwarte dag in onze kweekloopbaan. De verslagenheid was dan ook groot en we konden onze emoties op dat moment moeilijk de baas. Agnetha was niet meer. En de manier waarop ze ons had moeten verlaten, deed ons enorm veel pijn en gaf ons een immens schuldgevoel.
Kort daarna ook het einde van Weber
Alsof het zo moest geschieden, ging het na dit voorval, ook heel snel bergaf met onze Weber. Hij vertoefde plots abnormaal veel op de grond in zijn kweekvluchtje. Het was alsof er in hem iets gekraakt was. Hij was niet meer de Weber van weleer. Bij nader toezicht hadden we de indruk dat zijn ‘zicht’ plots sterk achteruitgegaan was. Misschien had hij wel een ‘attackske’ gedaan toen hij zijn Agnetha had horen vechten op leven en dood, wie weet? Er werden hem nog andere kweekpoppen aangeboden, maar tevergeefs. Hij wilde niet meer, het lukte niet meer. Hij werd dan ook uit zijn kweekvluchtje genomen en in een speelkooi geplaatst. Zijn loopbaan als kweekman was kort na het heengaan van zijn geliefde Agnetha dus tevens afgelopen.
Heel zware slag
Ons koppel ‘Agnetha-Weber’ was dus plots uit onze kweekruimte verdwenen en dat deed pijn, veel pijn. Door het wegvallen van Weber, moesten we dan ook noodgedwongen een andere kweekman inschakelen. Op dat moment was het kweekseizoen al een tijdje lopende en was het zeker niet het ideale moment om dat te doen. De rest van dat kweekjaar liep er dan ook van alles mis met de resterende poppen in onze kweekvluchtjes. Uiteindelijk werd dat jaar dan ook ons slechtste kweekjaar ooit. Slechts 5 jongen kregen we dat jaar op stok.
De stam leeft nog verder
Niettegenstaande Agnetha en Weber er al een tijdje niet meer zijn, leeft hun stam wel nog steeds verder. Nog vele van hun rechtstreekse nakomelingen komen her en daar nog in reke. Anderen hebben nog een mooie toekomst als kweekman of als kweekpop. De groep van rechtstreeks nakomelingen is dus zeker nog niet van de aardbol verdwenen en nog steeds doen ze, zoals hun ouders dat vroeger ook deden, heel hard hun best!
Wat hebben we geleerd uit dit verhaal?
Zoals uit vele andere meegemaakte gebeurtenissen tijdens onze kweekloopbaan, konden we ook uit deze ervaring een aantal lessen trekken.
Laat 2 poppen op drift nooit plots samen
Uit dit verhaal leren we onder andere dat poppen die kweken in aparte vluchtjes, eenmaal op drift, best niet meer tezamen worden gelaten. Ze zullen in de meeste gevallen, tevens zoals hun mannelijke soortgenoten, hun reeds afgebakend territorium verdedigen.
De wasknijpers
Onder het motto ‘al doende leert men’, werd na het droevige en pijnlijke voorval met Agnetha, nagedacht hoe we konden vermijden dat zoiets in de toekomst opnieuw zo kunnen gebeuren. Algauw hadden we een oplossing. Op de koordjes waar we afhankelijk van de situatie op een bepaald moment niet mochten aan trekken, plaatsten we vanaf dan altijd een wasknijper. Op deze manier is het altijd duidelijk welke schuifdeurtjes zeker niet omhoog mogen en welke wel. Een kleine ingreep die ons alvast meer rust heeft gegeven en tot nu toe nieuwe problemen heeft voorkomen.
Inschakelen andere kweekman tijdens kweekseizoen
Een 2de leerpunt die we uit dit verhaal kunnen afleiden, is dat het plots inbrengen van een andere kweekman tijdens het kweekseizoen problemen kan geven. Na de kweekmanwissel, brachten onze overblijvende poppen er de rest van het kweekseizoen niet veel meer van terecht. Mijn idee is dan ook dat het best is dat men gans het kweekseizoen de kweekman waarmee men start, verder blijven gebruiken tot het einde van het kweekseizoen.
Op een leeftijd van 10 maand reeds kweekman
Een 3de leerpunt hier is, dat het inzetten van een 1ste jaars-man als kweekman mogelijk is en tot goeie resultaten kan leiden. Onze Weber mocht er op de jeugdige leeftijd van 10 maanden reeds aan beginnen, en hij deed het al direct naar behoren. Wel hebben we in het begin veel schrik gehad. Zou hij, met al dat vrouwelijk schoon in de buurt, niet beginnen toekappen of dubbelzingen. Wonder boven wonder deed hij dat niet. Zijn 2 aangeleerde zangen bleef hij mooi zuiver en enkel zingen. We beseften toen wel dat we een serieus risico genomen hadden door hem op zo’n jonge leeftijd reeds in te schakelen. Hier hebben we dus wel wat geluk gehad, denk ik. Persoonlijk zou ik het inschakelen van zo’n jonge man dan ook eerder afraden, en eerder maar doen als de situatie er zich toe dwingt en de nood hoog is. Hoe dan ook, het kan, dat heeft onze Weber alvast bewezen!
Kweek vader op dochter
Een volgend leerpunt is dat de kweek van vader op dochter hier resulteerde in een gezonde man die 8 jaar lang perfect zijn taak als kweekman heeft volbracht. Het 2de-lijns product bleek qua lichaamsbouw en karakter heel sterk op zijn vader. Indien men snel, zo goed als een exacte kopie wil van een bepaalde man, kan men eventueel overwegen voor een koppeling van vader op dochter. Wel wil ik hierbij vermelden, daar zeker niet in te overdrijven. Niet verwante oudervogels zullen alvast meer garantie op gezonde en sterke jongen geven, wat bij inteelt niet altijd het geval zal zijn. Nog een kleine anekdote hieromtrent. Onze Weber, die zelf een inteelt-product was, heeft op gans zijn loopbaan slechts 1 nakomeling met een afwijking gegeven. Van dat jong stonden de teentjes van beide pootjes volledig naar buiten gericht. Daar het een man was en we hem, door zijn handicap, zelf niet wensten te houden, werd hij aan een vriend als supplement meegegeven. En nu komt het. Raar maar waar, bleek juist hij, van alle nakomelingen, het meest karakter en snelheid te bezitten. De voorbije jaren heeft deze vogel dan ook reeds veel mooie prijzen en titels gespeeld. Ondertussen bereikte hij reeds de gezegende leeftijd van 9 jaar en verkeert hij nog steeds in goede gezondheid.
De titel ‘koningskweekkoppel’
Zo beste vrienden-vinkeniers. Misschien kunnen jullie, net als wijzelf, ook wel iets uit de verschillende leerpunten van dit verhaal halen. Een ding staat voor ons alvast als een paal boven water. Het koppel ‘Agnetha-Weber’ was niet zomaar een kweekkoppel. Ze hebben het jarenlang uitstekend gedaan en verdienen voor ons dan ook ontegensprekelijk de titel van ‘koningskweekkoppel’!
Philip Vancauwenberghe
