Woensdag begin mei ten huize Fons en Irma , 7h30 , de mobile wekker Wim de gazettenman draait de straat in en begroet tegen 150 decibel “ dove Frans” en de rest van de straat , Fons incluis . Hij trekt zachtjes zijn ogen open en dat is het ! Geen getast rechts of geloer naar dat stom pensioencadeau van zijn werkmakkers want dit ligt in de vuilbak en is vervangen door de oude wekker met dubbele bel van zijn vader zaliger , het getik brengt Fons tot rust . In tegenstelling tot de vorige woensdag blijft hij liggen want er mag toch niets . Hij tracht zijn dromen , de nachtmerries van de dinsdag op de woensdag terug te spoelen want ze waren terug heftig . De eerste ging over het feit dat Irma al zijn vinken had uitgelaten omdat ze toch niet meer in staat waren om een versnaperingske bij de koffie te spelen . De tweede herinnert hij zich nog dat Irma zei dat ze zwanger was van den tandarts van haar” verleden week droom “ en de derde was nog de ergste . Fons was opgeroepen voor zijn spuit , kwam het centrum binnen en werd terug gestuurd want het zat daar vol met burgemeesters …… Hij hoorde plots een “ting “ op zijn smartfoontje en dacht : “Toch weer geen “ fake news” zeker ?” want de ganse week waren er berichten gekomen van liefhebbers die op zoek waren naar een antwoord op hun vraag : “ Hoe zit het nu met dat spelen ….?” , iedereen had zijn mening geschreven , en dat is geen misdaad maar verwarrend . De gemoedsgesteldheid van Fons zakt terug onder nul en met veel ai en oei laat hij zich uit zijn bed glijden . Zijn tanden laat hij waar ze zitten , in het glas . Hij schoffelt naar de trap en laat de badkamer links liggen want wassen , scheren en aankleden zijn toch maar kosten op het sterfhuis en “ voor wie en voor wat ? “ In zijn zomerpyama , met korte broek dus , gaat hij de gazet uit de brievenbus halen , iemand passeert juist met de fiets en roept “ Fons , gade joggen of staat er water in de kelder ? “. Fons reageert niet want voor joggen is hij te oud , of beter te lui en een kelder heeft hij niet , het kan hem allemaal niet deren . In de keuken gekomen ziet hij dat Irma de koffiezet niet geprepareerd heeft en de broodzak terug open staat en denkt “ Ik koffie maken , voor wie en voor wat , “ Hij neemt zijn zatte met vinkenmotief op , giet er de koude koffie in die nog in de kan staat en zet deze in de microgolf , neemt hem een dieet-ontbijtkoek van Irma , zo één van die harde .gedrochten die naar niets smaken en veel geld kosten , hoe meer je er van eet hoe magerder ge wordt , mijn gedacht , armer ja ! Hij bijt en laat een schreeuw van pijn want zijn tanden liggen nog in hun glas. De koffie stinkt en smaakt naar iets wat minstens 5 jaar over tijd is , slechte start van de woensdag en zijn depressie is nader dan ooit . Hij slaat zijn gazet open en ……plots glimlacht Fons voor de eerste maal in maanden want daar staat dat het een zekerheid is dat de terrassen open mogen vanaf zaterdag 8 mei en organisaties van 10 man naar 25 gaan , geen veronderstellingen meer maar werkelijkheid ! Zijn lokaal heeft een terras en 25 liefhebbers is haalbaar …. De depressie maakt plaats voor euforie en hij gaat terug naar boven om zijn normaal “doen “ te activeren . De eerste berichtjes komen door en de liefhebbers hebben terug moed TOT hij het aviboblad uit de bus haalt en daar ook de nieuwe versoepelingen leest met een “ staartje”” MAAR mag het van de burgemeester ???” Fons laat nog eens zijn imitatie van nonkel Jef weerklinken , springt op zijnen vélo en rijdt naar het gemeentehuis om de burgervader persoonlijk te spreken en met lichte dwang een toelating te forceren als het moet, want hij weet iets van hem , wat weet hij zelf nog niet , maar het proberen waard ! De dame achter de balie kan Fons kalmeren en brengt meteen het goede nieuws dat alles in orde is want dat het besproken is op de gemeenteraad , 25 man met de gekende veiligheidsregels . Zijn woensdag kan niet meer stuk en hij heeft maar één doel : alles klaar maken tegen zaterdag , beste vink kiezen , krijt, mouse en stoeltje zoeken en vooral vrijdag niet vergeten bellen tussen 16h en 17h naar de secretaris voor inschrijving want dit is de nieuwe norm . De bewuste vrijdag zit Fons iets voor 16h met zijn telefoon in slagorde want hij wil er zeker bij zijn , op de 4de klokslag drukt hij het nummer in en wacht en wacht en …. “ U bent bent verbonden met het automatisch antwoordapparaat van De Pussycat , we zijn momenteel gesloten maar …..” Fons zijn hart staat stil maar zijn réglateur slingert nog , mis , de schuld van al die herhalingen van “ FC De Kampioenen “. Hij slaat in paniek want het is al 3 over 4 en de plaatsen zijn duur . Maar de waarheid is anders want hij is de eerste inschrijver en de secretaris vreest dat hij de 25 niet zal halen omdat er geen koeken zijn . Zaterdagmorgen 8h30 , Fons zet zijn uitverkorene in de koffer en rijd naar de reeke want het lokaalterras gaat maar om 9h open en bloot . Hij kijkt raar op als hij op het voetbalveld aankomt want iedereen zit nog in zijn wagen en dit tot 8h45 , de meesten hebben mondeling reeds hun nummer ontvangen en Fons krijgt 12 toegewezen , en dat is het …., geen babbelke , geen contact , allen vlug naar zijn plankje met mondmasker op want het is snel 9h ! Klokslag 9h gaat de vlag naar beneden en bij de meesten gaan de mondmaskers in de zak , het mag want ze zitten en op 2,40m . Fons denkt: “ waar is de tijd van praten , lachen , ademen en …..” maar het is dat of niets , alles voor de veiligheid en gezondheid , triestig ! Maar naar mate de minuten volgen komt het vinkenierschap terug boven en heeft iedereen terug zijn gaven en fouten terug gevonden , Louis kan niet stil zitten , Leon zit weer te tjokken , André luistert meer naar zijn vogel dan naar deze voor hem en ……de controleur loopt eenzaam langs de reeke , 25 op 25 af . Fons zijn vogel heeft er 265 op de lat laten zetten , zijn baas is content en vergeet de beslommeringen . Iedereen terug in draf naar zijn auto want de plaatsen op het terras zijn schaars , zeker deze uit de wind en onder de parasols . De groepjes van 4 worden gevormd en de maskers mogen terug af , alleen de lokaalhouder moet volharden in de boosheid en snakkend naar adem zijn verloren dochters en zonen bedienen . Iedereen heeft zijn verhaal en idee over “ het nieuwe vinkenieren”, gelukkig maar tijdelijk . Fons valt nog juist in de prijzen en mag een bloemeke , het eerste , 3 euro en een …. nee geen prijsje . 11h , Fons komt thuis , Irma verschiet dat hij daar al terug is want 12h was het vroegste vroeger maar het bloemeke is er ook terug en een pakje koeken ! En de 3euro ? In de kassa van het “Bazarke” want Fons wou niet breken met de gewoonte en is dit gaan kopen voor zijn half bed , zij heeft ook lang moeten wachten , Fons toch ! Hij had het zich anders voorgesteld maar nood breekt wet en de vinkenmicrobe had hem terug te pakken , hij was al terug aan het bellen voor een plaatske op zondag bij de buren want moeilijk gaat ook . Irma zei al : “ Zoetse t’es topen dat er daar ook koeken zijn “ , groot probleem want “ Bazarke is de zondag niet open !
Ik vermoed dat er op 8 mei veel Fonskes waren , het deed raar met al die regelkes maar de vinkeniers waren het wachten lichtjes beu en passen zich gemakkelijk aan want het was en is een “win-win” . Het is voor iedereen en alles de eerste keer dat we te maken krijgen met dit wereldwijd fenomeen en hopelijk hebben de leiders op alle vlakken er lessen uit getrokken voor moest het nog eens de kop op steken . Wat ons betreft , één goede raad : ga geen WC papier hamsteren maar koeken !!
TING .. oei een bericht van “ De Pussycat”, ze vragen of ik verleden week gebeld heb om 16h , neenee t’was de Fons …miserie, miserie
Lucien van Gent
